Türkiye ve Almanya arasında 30 Ekim 1961 tarihinde imzalanan İşgücü Antlaşması Türkiye'nin İkinci Dünya Savaşı sonrası oluşmakta olan uluslararası göç süreçlerine gönderen ülke (sending country) olarak katılmasını sağladı. Sürecin başında iş kontratlarıyla güvenceye alınan bir rotasyon ilkesine göre işleyeceği ve nihayetinde kesin dönüşle tamamlanacağı düşünülen göç; her iki ülkenin iktisadi, toplumsal ve siyasal koşullarında yaşanan dönüşümlerle yeni biçimler alarak günümüze kadar sürmeye devam etti, ediyor.